Zbyt wielcy by upaść. Zrozumieć bankowość inwestycyjną z filmu

Home Finanse i rynki Zbyt wielcy by upaść. Zrozumieć bankowość inwestycyjną z filmu
Zbyt wielcy by upaść. Zrozumieć bankowość inwestycyjną z filmu
Finanse i rynki

Zacznijmy od początku. Mamy rok 1933, kiedy to w Stanach Zjednoczonych Ameryki wprowadzony zostaje Banking Act, czyli ustawa znana lepiej jako Glass-Steagall Act. Jej podstawowe założenie było proste- banki nie mogły łączyć działalności inwestycyjnej ze standardową obsługą depozytowo-kredytową.

Banki inwestycyjne są potężnymi instytucjami, które do perfekcji opanowały sztukę pomnażania pieniędzy, wykorzystując wszelkie nadarzające się okazje. Pozycja siły możliwa jest do utrzymania dzięki kapitałowi finansowemu oraz społecznemu, doświadczeniu, a także skali działania. Właśnie o tym ostatnim elemencie chciałbym napisać, natchniony świetnym filmem z 2011 roku pt. Zbyt wielcy, by upaść. Oczywiście może się też okazać, że dla wielu osób spoza branży finansowej, produkcja ta może wydać się nudna, jednak zapewniam, że znając historię Wall Street oraz rozumiejąc niektóre zawiłości o których jest mowa – film ten staje się pryzmatem przez który można spojrzeć na świat. Jeżeli nie jest Tobie znany film o którym wspomniałem, to zachęcam do przeczytania poniższego artykułu, a może okazać się, że jego odbiór będzie o wiele łatwiejszy i jednocześnie ciekawszy, aniżeli w przypadku podchodzenia do niego „bez przygotowania”.

Wracając do ustawy z roku 1933, ostatecznie na scenę wkroczył prezydent Bill Clinton, który w 1999 roku utorował drogę bankierom inwestycyjnym z Wall Street do dalszej ekspansji biznesu przez zniesienie zakazu łączenia różnej działalności bankowej, zgodnie z zapisem, który został ustalony aż 66 lat wcześniej. Od tego momentu zarządzający chcąc uzyskać jak największy wzrost dla prowadzonych przez siebie korporacji, sięgali po coraz to bardziej ryzykowne rozwiązania. Skala działania banków inwestycyjnych okazała się w pewnym momencie być na tyle duża, że do równania włączony został jeszcze jeden element – polisa ubezpieczeniowa chroniąca największych graczy przed bankructwem. Polisa ta nie byłą standardową umową, gdyż tak naprawdę nawet nie posiadała formy pisemnej. Od momentu, gdy banki mogły bez przeszkód podążać ścieżką rozwoju, okazało się, że posiadane przez nich aktywa są zbyt duże, aby można było zezwolić na ewentualny brak spłaty zobowiązań i ogłoszenie przez nie bankructwa. Niosłoby to za sobą tak silne reperkusje, że odbiłoby się to na całym społeczeństwie, któremu przyszłoby zasypać powstały w ten sposób krater swoimi środkami.

Ostatecznie w 2008 roku wystawiony został rządowi USA o wiele niższy rachunek, gdyż opiewający na zaledwie dziesiątki miliardów dolarów w celu dofinansowania podmiotów, które poniosły największe straty w czasie kryzysu kredytów subprime1. Największymi beneficjentami-gigantami były banki inwestycyjne: Goldman Sachs, Morgan Stanley, Merill Lynch czy Citigroup. Ostatecznie właśnie o tym jest wspomniany we wstępie film, czyli o rozgrywce w której najpierw pozwolono upaść jednemu z ważnych graczy, jakim był bank Lehman Brothers, po czym rządowi decydenci zobaczyli jak duże mogą być konsekwencje dalszych bankructw tej skali, co skłoniło ich do udzielenia odpowiedniej pomocy finansowej. Swoją rolę w całej układance odegrał jeszcze Warren Buffet, jako jeden z najbogatszych ludzi świata. W zgodzie z posiadaną polisą ubezpieczeniową, banki inwestycyjne uzyskały wręcz niewiarygodny oręż, jakim jest zapewnienie sobie protekcji władzy w razie niepowodzenia.

Pytanie zatem brzmi: jak w takich warunkach nie podejmować zwiększonego ryzyka, skoro wiadomym jest, że potencjalne niepowodzenia nie będą niosły za sobą możliwości eliminacji z rozgrywki? Okazuje się, że nie każdy może pozwolić sobie na błąd, co zostało ciekawie przedstawione we wspomnianym obrazie. Niniejszy wpis zawierał zaledwie kilka dygresji w odniesieniu do wątku historycznego, zatem ewentualny odbiór filmu powinien być nadal niezmiernie wartościowy i zarazem bardzo przyjemny.

Życzę dobrego seansu!

 


1. Kryzys subprime, to kryzys kredytów hipotecznych wysokiego ryzyka, który rozpoczął się w 2007 w USA i doprowadził do powstania dużej ilości skomplikowanych instrumentów finansowych, powodując ostatecznie wysokie poziomy niewypłacalności. Efekt domina spowodował, że konsekwencje finansowe widoczne były na całym świecie.

Powiązane wpisy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *