Programowanie przydaje się w życiu.

Ostatnio usłyszałem, że jesteśmy w połowie cyklu Kondratiewa¹ opartego na telekomunikacji i informatyce. Fakt, że komputer zmienił świat jest niepodważalny, jednak pytanie brzmi: co tak naprawdę osoba na początku drogi życiowego rozwoju może wynieść dla siebie z tej myśli? Tym tematem zajmę się przy okazji dzisiejszego wpisu.

Temat chciałbym omówić na przykładzie programowania algorytmów. Nie każdy z nas jest programistą, a jednak każdy z nas pracuje na algorytmach. Najlepszym tego przykładem jest formuła myślenia w momencie kiedy będąc w pomieszczeniu, patrzymy na pogodę za oknem i chcemy wyjść na zewnątrz.

Jeżeli (if) pada deszcz „lub” (OR) śnieg, to weź parasolkę, w przeciwnym razie zostaw parasolkę

Powyższy algorytm można przetłumaczyć na język programowania, aby nasza myśl była zrozumiała dla komputera. Dzięki takiemu zabiegowi w nieco wyższej skali skomplikowania możliwe jest usprawnienie wielu dziedzin życia i na tym właśnie zyskuje ogólnie rozumiana branża IT². Wysokie zarobki w informatyce są bezpośrednio wypadkową potrzeb, jakie niesie za sobą funkcjonowanie w świecie, gdzie nowe technologie odgrywają tak istotne znaczenie.

Jak się okazało w kodzie, który użyłem wykorzystane zostały funkcje if oraz or. Wskazuje to na istotny udział języka angielskiego w dziedzinie, jaką jest programowanie. Tym samym często uzyskiwanym efektem nauki programowania jest nauka angielskiego lub też odwrotnie – znajomość tego języka jest w stanie przyspieszyć naukę pisania algorytmów. Poza tą kwestią związaną z ogólnym rozwojem osobistym, warto wspomnieć również o ćwiczeniu logicznego myślenia, które w programowaniu jest fundamentem. W końcu ostatecznie najtrudniejsze jest nie tyle przetłumaczenie logicznej całości na język programu, co stworzenie struktury programu wykorzystującej odpowiednie warunkowanie.

Od jednego ze znajomych programistów, pracujących w warszawskiej korporacji dowiedziałem się, że programowanie poza otwarciem wielu drzwi związanych z pozyskaniem pracy jest w stanie stworzyć równolegle poczucie „komfortu stabilizacji”. Jeżeli dodamy do równania potraktowanie omawianego tematu, jako formy sztuki – może się okazać, że mamy do czynienia z sytuacją w której artysta jest sowicie wynagradzany za swoje dzieła jeszcze za życia. W tym kontekście zajęcie to okazuje się wypadać nieco lepiej od tradycyjnego malarstwa.

Osobiście myślenie zero-jedynkowe wykorzystuję od niespełna dekady przy tworzeniu autorskich systemów transakcyjnych na giełdzie. Ostatnie trzy lata przeniosły mnie jednak w świat programowania konkretnych strategii za pomocą kodu rozumianego przez platformę. Dzięki nowoczesnej technologii jestem w stanie zautomatyzować większość analitycznej pracy, jaką byłbym zmuszony wykonać w trakcie tradingu. Pole w którym znajduję jednak jeszcze stałe wsparcie od zawodowego programisty jest próba zautomatyzowania faktycznego zawierania transakcji przez algorytm, co jest rozumiane, jako ostateczny krok na drodze do pełnego zautomatyzowania handlu na rynkach finansowych.

W przyszłości może się zdarzyć, że bez względu na wybraną drogę życiową – znajomość programowania może okazać się niezbędną umiejętnością, by odnieść sukces. Umiejętność ta nie musi być wcale podstawową sferą zainteresowań (nadal opłacalna opcja), a zaledwie dodatkiem do zasobnika narzędziowego, który odróżni nas od innych specjalistów w momencie, gdy staniemy do walki konkurencyjnej o pracę czy wykonanie projektu biznesowego.

“My number one piece of advice is: you should learn how to program.”
Mark Zuckerberg