Tematyka zarządzania odnosi się tak samo do tworzenia nowego przedsiębiorstwa, jak również do jego późniejszego rozwijania. Tym samym prawdą będzie, że mianem managera możemy określić zarówno przedsiębiorcę, który dopiero co otworzył własną działalność, jak również członka zarządu globalnej korporacji. Istnieją jednak różnice, między tymi dwoma typami zarządzających i właśnie o tym będzie niniejszy wpis.
Skoro podstawowa definicja startupu opiera się na założeniu, że jest to organizacja, która dopiero poszukuje swojego modelu biznesowego, to osoba nią przewodząca musi nauczyć się patrzeć na sprawy przez pryzmat wczesnego etapu rozwoju przedsięwzięcia. Dotyczy to głównie ograniczonego budżetu, a także małego zespołu, który nieczęsto jest w stanie zapewnić obsługę wszystkich czynności niezbędnych do przetrwania. Użyłem tego słowa z premedytacją, gdyż do momentu odszukania sposobu w jaki startup będzie generował zyski, celem nadrzędnym jest zwyczajnie przetrwanie. Istnieją oczywiście biznesy dopiero startujące, które posiadają niewyobrażalnie wielkie finansowanie uzyskane od grupy aniołów biznesu1 czy też funduszy typu venture capital, które specjalizują się w inwestowaniu w przedsiębiorstwa we wczesnej fazie rozwoju. W takich przypadkach duży kapitał nie zmienia założenia, że podstawowym celem zarządzającego takim przedsiębiorstwem jest poszukanie sposobu na monetyzację swoich osiągnięć biznesowych.
Na drugim biegunie znajdują się managerowie świadomi wielkości przedsięwzięć, jakimi zarządzają. Ich celem jest nie tyle maksymalizacja zysków, co jej osiągnięcie bez ponoszenia zbytniego ryzyka. Właśnie dlatego korporacje uważane są za najlepszy wynalazek w dziejach ludzkości, którego celem jest generowanie zysków z biznesu. Świadomość skali działania wymaga od zarządzających spojrzenia na sprawy z szerszej perspektywy, a nie tylko przez pryzmat chęci doczekania następnego dnia, jak ma to często miejsce w przypadku startupów. Rozwinięte przedsiębiorstwo posiada bardzo dużo zasobów, które mogą być wykorzystywane w różnych celach. Wielopłaszczyznowe zespoły są tylko jednym z elementów do którego w pierwszym szeregu dochodzi dopracowane już know-how, a także portfel aktywów rzeczowych o zmiennej wartości. Sposób w jaki odpowiednio wykorzysta się już posiadane zasoby jest podstawowym kluczem w działalności managera wysokiego szczebla.
Podsumowując różnicę między osobą, która dopiero tworzy model biznesowy, a taką której podstawowym celem jest jego ulepszanie, stanowi pryzmat przez który rozumie ona swoją rolę. W pierwszym przypadku jest więcej miejsca dla wizjonerów, którzy mogą próbować nawet najbardziej – wydawałoby się – szalonych pomysłów. Do drugiej należą doświadczeni zarządzający, którzy potrafią dostosować działający już model biznesowy do zmieniającego się otoczenia. Etap rozwoju na jakim znajduje się przedsiębiorstwo powinno być podstawowym kryterium przy doborze specjalistów, bowiem w jednym przypadku potrzebna będzie osoba nigdy nie działająca w strukturach korporacji, podczas gdy w innym tylko corporate man (z ang. człowiek korporacji) będzie w stanie w pełni zrozumieć biznesową rzeczywistość.
1. Osoby indywidualne, które zajmują się inwestowaniem w różne przedsięwzięcia, realizowane przez przedsiębiorców cierpiących na brak kapitału.
Fot.: www.freepixels.com
© Copyrights by Nazare. All Rights Reserved. Developed by EnvyTheme